Kajakken
Kajakken of kanoën is tegenwoordig razend populair; óók in Katwijk aan Zee. In het vissersplaatsje is het mogelijk om te kajakken in verschillende kanalen (Prins Hendrikkanaal, Binnenwatering en het Oesgeesterkanaal) en in de Noordzee.
Verschillen
Het leeuwendeel van de mensen gebruikt de termen kajakken of kanoën door elkaar heen. Op de keper beschouwd is dat onjuist; er zijn verschillen tussen een kajak en een kano. Kajaks hebben een gesloten dek. In dit dek zit een instapgat; kuip genaamd. Om te kunnen voortbewegen met een kajak, wordt gebruik gemaakt van een dubbelbladige peddel. Kano’s daarentegen zijn aan de bovenkant open en gebruiken voor hun voortstuwing een enkelbladige peddel.
Brandingkajakken
Eén van de meest spectaculaire vormen van kajakken is het zogenaamde brandingkajakken (zeekajakken, zeekanoën, brandingkanoën of surfkanoën). De Noordzee onderscheidt zich van kanaaltjes, riviertjes en meertjes door de aanwezigheid van golven. Daardoor wordt het brandingkajakken als zeer spectaculair ervaren; het geeft een adrenaline-kick. Als je op de Katwijkse Noordzee aan het kajakken bent, heb je bovendien een grandioos uitzicht over het strand en de duinen. Daarnaast is het werkelijk fantastisch om vanaf het water een zonsondergang mee te maken. Op het strand van Katwijk aan Zee zijn verschillende watersportondernemingen waar je kajaks kunt huren of waar je kunt deelnemen aan een kajaktours.
De Inuit (de Eskimo’s van Groenland en Canada) zijn de uitvinders van de kajak. Zij gebruikten de kajaks om te jagen op grote vissen en zeezoogdieren; waaronder zeehonden en walvissen. Om succesvol te kunnen jagen, moesten de kajaks uiterst wendbaar en mobiel zijn. De kajaks bestonden toentertijd uit houten geraamtes die met dierenhuiden overspannen waren. Tegenwoordig is het leeuwendeel van de kajaks gemaakt van polytheen of composieten. Deze kajaks zijn licht van gewicht en zijn doorgaans deelbaar. Vandaag de dag is ook mogelijk om opblaasbare kajaks te kopen. Een opblaasbare kajak heeft als grote voordeel dat hij gemakkelijk vervoerbaar is.
De Schotse advocaat John MacGregor staat aan de bakermat van het kanotoerisme. In het midden van de 19de eeuw bouwde MacGregor de ‘Rob Roy’; een houten boot die grote gelijkenissen vertoond met de huidige kajak. Met de Rob Roy verkende hij grote delen van Europa. MacGregor was ook de stichter van de Britse Royal Canoe Club in 1866. Dat was het begin van de verspreiding van de sport in Europa. In 1867 organiseerde MacGregor, in opdracht van Napoleon de Derde, kanowedstrijden op de Seine. Dit was ter gelegenheid van de wereldtentoonstelling in Parijs. De internationale kanobond ICF zag het levenslicht in 1924.
Vanaf 1936 werd het kanovaren een olympische sport. In dat jaar werden de Olympische Zomerspelen van Berlijn georganiseerd. Twee jaar later werden er voor het eerst in de geschiedenis de wereldkampioenschappen kanovaren gehouden. Vandaag de dag is het kanovaren uitgegroeid tot een hele grote wedstrijdsport. Naast wereldkampioenschappen worden er ook Europese kampioenschappen kanovaren georganiseerd. Het wedstrijdkanoën kent de volgende disciplines: kanopolo, Canadian style, vlakwater freestyle, wildwater afvaart, wildwater kanoslalom, vlakwater marathon en vlakwater sprint.
Colorado
Voor veel kajakliefhebbers is het een droom om een keertje te gaan kajakken op de Colorado. Deze 2334 kilometer lange rivier ontspringt in het Rocky Mountain National Park en loost zijn water uiteindelijk in de Golf van Californië. Tijdens deze reis stroomt hij achtereenvolgens door Utah, Arizona, Nevada, Californië, Baja California en Sonora. Het behoeft nauwelijks betoog dat het fantastisch is om door zo’n adembenemend landschap te kajakken!